Τι είναι ένα σπίτι αποικιακού στυλ;

Τα σπίτια αποικιακού τύπου χτίστηκαν για πρώτη φορά υπό την αποικιακή κυριαρχία στις Ηνωμένες Πολιτείες τις δεκαετίες του 1600 και 1700. Η αποικιακή αρχιτεκτονική παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή αρχιτεκτονικά στυλ σπιτιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, ο όρος “αποικιακός” είναι γενικά συντομογραφία για το ιστορικό στυλ δόμησης που εισήγαγαν οι Βρετανοί άποικοι στη Νέα Αγγλία, καθώς και για το στυλ Colonial Revival που αναπτύχθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και αυξήθηκε σε δημοτικότητα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Η αποικιακή αρχιτεκτονική είναι ένας ευρύς όρος-ομπρέλα που περιλαμβάνει διάφορα αρχιτεκτονικά στυλ που αντικατοπτρίζουν την πολυπολιτισμική επιρροή των πρώτων αποίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τα σπίτια τύπου saltbox, Georgian, Cape Cod, French Colonial, Spanish Colonial και Dutch Colonial, μεταξύ άλλων.

Βασικά χαρακτηριστικά των σπιτιών αποικιακού στυλ

• Απλός, παραδοσιακός σχεδιασμός
• Απλοί εξωτερικοί χώροι με ελάχιστες διακοσμήσεις
• Χτισμένα με ξύλο, τούβλα ή πέτρα ανάλογα με την περιοχή και την εποχή
• Ορθογώνιο και συμμετρικό σχήμα
• Κεντρική πόρτα
• Συχνά διαθέτει συμμετρικές στήλες της μπροστινής εισόδου
• Χρήση διπλών παραθύρων
• Οι παραλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν παράθυρα με δώματα
• Επιβλητική κεντρική ξύλινη σκάλα με επίσημη είσοδο
• Μικρά παράθυρα πολλαπλών υαλοπινάκων στα αρχικά στυλ, μεγαλύτερα παράθυρα στα στυλ Colonial Revival και Neo-Colonial ή New Traditional
• Ίδιος αριθμός παραθύρων σε κάθε πλευρά της πόρτας
• Διακοσμητικά παραθυρόφυλλα
• Γενικά δύο και μερικές φορές τρεις ορόφους ψηλά
• Οι κοινόχρηστοι χώροι διαβίωσης βρίσκονται στο ισόγειο
• Υπνοδωμάτια στον δεύτερο ή/και στον τρίτο όροφο
• Απότομες στέγες με πλευρικά αετώματα
• Κεντρική καμινάδα ή διπλή καμινάδα με μία σε κάθε άκρο
• Ένα δωμάτιο βάθος, δύο ή τρία δωμάτια πλάτος
• Το Colonial Revival μπορεί να περιλαμβάνει ένα γκαράζ που δημιουργεί μια πιο ασύμμετρη πρόσοψη
• Γενικά βαμμένο σε ήπια ουδέτερα χρώματα

Τύποι σπιτιών αποικιακού στυλ

Saltbox

Το στυλ του κτιρίου saltbox έχει μια απότομη, ασύμμετρη στέγη στη μία πλευρά, συχνά με επένδυση clapboard. Αυτές οι απλές, καθαρές κατασκευές χτίστηκαν από τους πρώτους αποίκους που χρησιμοποίησαν τοπική ξυλεία και κατασκευή με δοκούς και στύλους. Χτίζονταν γύρω από μια κεντρική καμινάδα που παρείχε θέρμανση σε όλο το σπίτι. Αποτελούν ένα από τα παλαιότερα παραδείγματα αρχιτεκτονικής αποικιακού τύπου και παρέμειναν μια δημοφιλής επιλογή στυλ κατοικίας τον 17ο και 18ο αιώνα. Σήμερα, αυτά είναι πιο διαδεδομένα στις βορειοανατολικές πολιτείες όπως η Μασαχουσέτη και το Κονέκτικατ.

Georgian

Τα σπίτια γεωργιανού στυλ είναι γνωστά για το ότι αποτελούν τέλεια παραδείγματα συμμετρίας, χρησιμοποιώντας τη χρυσή τομή ως το καθοδηγητικό αρχιτεκτονικό στοιχείο. Είναι συνήθως τετράγωνα ή ορθογώνια, με τουλάχιστον δύο καμινάδες, μία σε κάθε πλευρά της στέγης. Η μπροστινή πόρτα είναι τέλεια κεντραρισμένη στο μπροστινό μέρος του σπιτιού και λειτουργεί ως διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο συμμετρικών μισών. Η μπροστινή πόρτα κοσμείται με παραστάδες (ορθογώνιες κολώνες), συχνά με διακοσμητικά γείσα, καλούπια και αετώματα. Χτίστηκαν ως επί το πλείστον κατά τη διάρκεια της βασιλείας των τεσσάρων βασιλιάδων Γεωργίων της Βρετανίας, μεταξύ 1714 και 1830. Παραμένουν δημοφιλείς σήμερα στα βορειοανατολικά και στο Νότο.

Cape Cod

Η αρχιτεκτονική του Cape Cod πήρε το όνομά της από την παράκτια περιοχή της Μασαχουσέτης, όπου οι Άγγλοι άποικοι του 17ου αιώνα είχαν προσαρμόσει τα σπίτια από μισή ξυλεία που χρησιμοποιούνταν στην Αγγλία για να ταιριάζουν καλύτερα με το κλίμα της Νέας Αγγλίας. Χτισμένα από το 1690 έως το 1850, τα σπίτια ήταν πιο κιβώτια και είχαν χαμηλότερη σιλουέτα για να αντέχουν στα στοιχεία της φύσης. Το στυλ είναι απλό και καθαρό, με ορθογώνια σιλουέτα, απότομη στέγη και κεντρική πόρτα.

Οι αναβιώσεις του Cape Cod εμφανίστηκαν από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1950, οι οποίες βοήθησαν στη διάδοση του στυλ, εξαπλώνοντάς το σε όλη τη Νέα Αγγλία και σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γαλλικό αποικιακό

Οι Γάλλοι Colonials είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι στην αμερικανική Νοτιοανατολική Αμερική, ιδιαίτερα στη Λουιζιάνα. Είναι γνωστά για το τετράγωνο, συμμετρικό τους στυλ, τις απότομες, συχνά κεκλιμένες, στέγες και τις εκτεταμένες, περιμετρικές βεράντες τόσο στο κατώτερο όσο και στο ανώτερο επίπεδο. Οι διπλές πόρτες γαλλικού τύπου χρησιμοποιούνται για την μπροστινή πόρτα, η οποία βρίσκεται στο κέντρο του σπιτιού και συνήθως πλαισιώνεται από δύο παράθυρα. Τα δωμάτια είχαν ψηλά ταβάνια για να φιλοξενήσουν τη ζέστη και ψηλά κοκαλιάρικα παράθυρα για να βοηθήσουν τον εγκάρσιο αερισμό.

Ισπανικό αποικιακό

Γνωστά για τους λευκούς τοίχους από στόκο, τα κόκκινα κεραμίδια οροφής από πηλό, τα ξύλινα δοκάρια και την ρουστίκ εμφάνισή τους, τα ισπανικά αποικιακά σπίτια είναι εξαιρετικά δημοφιλή σε όλη την αμερικανική νοτιοανατολική, νοτιοδυτική και καλιφορνέζικη περιοχή. Τα περισσότερα ισπανικά αποικιακά σπίτια διαθέτουν κάποιο είδος εσωτερικής ή εξωτερικής αυλής, συνήθως στο κέντρο του σπιτιού. Πρωτοεμφανίστηκαν στη Βόρεια Αμερική μεταξύ του 1600 και των μέσων του 1800, όταν έφτασαν οι Ισπανοί άποικοι και άρχισαν να χτίζουν τις κατοικίες τους.

Ολλανδική αποικιοκρατία

Μπορείτε να εντοπίσετε ένα ολλανδικό αποικιακό σπίτι από την “ολλανδική στέγη” του. Έχει μια στέγη gambrel, η οποία είναι συμμετρική και επικλινής σε κάθε πλευρά. Τα ολλανδικά αποικιακά σπίτια είναι φαρδιά, με στέγες που διαθέτουν μακριές μαρκίζες που εκτείνονται στις πλευρές, κάνοντας το σπίτι να μοιάζει με αχυρώνα. Ιστορικά, και οι δύο πλευρές του εξωτερικού χώρου διέθεταν βεράντα. Το σπίτι είναι κατασκευασμένο από πέτρα ή τούβλο, ενώ οι πόρτες και τα παραθυρόφυλλα είναι κατασκευασμένα από ξύλο. Τα σπίτια διαθέτουν συνήθως καμινάδα είτε στη μία είτε και στις δύο άκρες. Το στυλ διαδόθηκε τη δεκαετία του 1700 και παρέμεινε κλασικό στυλ στην αμερικανική βορειοανατολική περιοχή.

Southern Colonial

Τα σπίτια νότιου αποικιακού στυλ περιλαμβάνουν κτήματα στο Νότο με κιονοστοιχίες που εκτείνονται σε όλη την πρόσοψη του σπιτιού. Αυτά τα μεγάλα διώροφα ή τριώροφα σπίτια βρίσκονται συχνά μακριά από τον κεντρικό δρόμο, με πρόσβαση μέσω ενός μεγάλου δρόμου, και διέθεταν μια στοά ή ένα μπροστινό αίθριο πίσω από την κιονοστοιχία. Εκτεταμένα περίτεχνα καλούπια μπορούν να βρεθούν μέσα και έξω από το σπίτι. Αυτό το στυλ θεωρείται επίσης “ελληνική αναβίωση”.

Colonial Revival

Όταν η Αμερική γιόρτασε την εκατονταετηρίδα της στα τέλη της δεκαετίας του 1800, το αρχιτεκτονικό στυλ Colonial Revival αναδύθηκε ως νεύμα στις ταπεινές αποικιακές απαρχές της χώρας, αλλά αναβαθμίστηκε με αρχιτεκτονικά στυλ της βικτοριανής εποχής. Το Colonial Revival απογειώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και χαρακτηρίστηκε από απλές διατάξεις, συμμετρικά σχέδια παραθύρων και δίρριχτες, ισχιοειδείς ή γαμψές στέγες σε συνδυασμό με περίτεχνα βικτοριανά χαρακτηριστικά, στοές, καλούπια και μεγάλα παράθυρα. Παραμένει δημοφιλές σήμερα στα βορειοανατολικά και στην Ουάσινγκτον.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των σπιτιών αποικιακού στυλ

Colonial-Style Home Decor

Η διακόσμηση σε αποικιακό στιλ προκαλεί μια αίσθηση αρχοντικής κομψότητας. Το εσωτερικό συχνά διαθέτει ένα μεγάλο χωλ εισόδου, φαρδιά σκάλα, γυαλισμένα ξύλινα δάπεδα, φρεζαριστά έργα και επένδυση. Τα τζάκια αποτελούσαν επίσης κομβικά σημεία του χώρου.

Το πρώιμο αποικιακό στυλ ήταν πολύ απλό, ευθύβολο και ρουστίκ. Τα έπιπλα ήταν χειροποίητα από ξύλο με χειροποίητα ραμμένα παπλώματα patchwork. Τα μεταγενέστερα στυλ επίπλων περιλάμβαναν καμπριόλες, τραπέζια με πόδια από νύχι και highboys. Άλλα δημοφιλή υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου ήταν το μπαστούνι, η λυγαριά, το καλάμι, το σιζάλ, η γιούτα και οι υφαντές υφές από μαλλί, συμπεριλαμβανομένων των πλεκτών χαλιών στα δάπεδα. Η χρωματική παλέτα ήταν υποτονική, χρησιμοποιώντας ήρεμους τόνους που συχνά συνδυάζονταν με απαλό λευκό στους τοίχους.

Η αρχιτεκτονική των ξύλινων δοκών ενσωματώθηκε στην κατασκευή και οι τόνοι του ξύλου χρησιμοποιήθηκαν σε όλο το σπίτι, συμπεριλαμβανομένων των πλαισίων των παραθύρων, τα οποία συχνά χρησιμοποιούσαν σκουρόχρωμες ξύλινες επενδύσεις. Εσωτερικά και περσίδες και κουρτίνες χρησιμοποιήθηκαν συνήθως για να περιβάλλουν τα παράθυρα. Σε σπίτια με πιο περίτεχνη ευρωπαϊκή επιρροή, τα παράθυρα κοσμούσαν παραπετάσματα με σαρωτικούς καταρράκτες και κουρτίνες από νταμάσκ, βελούδο και μπροκάρ. Σε πιο πλούσια σπίτια, χρησιμοποιούνταν συχνά ταπετσαρίες γαλλικού τύπου του 17ου αιώνα. Η ταπετσαρία παρουσίαζε στο μοτίβο της ποιμενικές σκηνές με δέντρα, λουλούδια, ζώα και εξοχικά σπίτια.

Ιστορία των σπιτιών αποικιακού στυλ

Τα πρώτα αμερικανικά σπίτια αποικιακού τύπου αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο της βρετανικής αποικιοκρατίας. Τα σπίτια ήταν ξύλινα σπίτια με ξύλινο σκελετό, με απλά παράθυρα, διακοσμητικά παντζούρια και συμμετρικές μορφές που αγκυρώνονταν από μια κεντρική πόρτα και μια ή δύο καμινάδες. Στη συνέχεια, αυτά τα “αυθεντικά αμερικανικά αποικιακά” σταμάτησαν να χτίζονται γύρω από την Αμερικανική Επανάσταση το 1765-1783, όταν η βρετανική αρχιτεκτονική έπεσε από τη μόδα καθώς η νέα χώρα διεκδικούσε την ανεξαρτησία της.

Ωστόσο, έναν αιώνα αργότερα, για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της χώρας το 1876, το στυλ Colonial Revival εμφανίστηκε από το 1880 έως το 1955. Οι αρχιτέκτονες δανείστηκαν και ανακάτεψαν στοιχεία παλαιότερων οικοδομικών ρυθμών για να δημιουργήσουν μια παραλλαγή των πρωτοτύπων κατάλληλη για την εποχή. Το πρώτο κύμα σπιτιών Colonial Revival από το 1880 έως το 1945 ήταν καλά κατασκευασμένα από ποιοτικά υλικά.

Αλλά μεταξύ 1945 και 1955, μια νεότερη σοδειά μεταπολεμικών νεο-αποικιακών ξεφύτρωσε στα αμερικανικά προάστια που στερούνταν τη δεξιοτεχνία και τη γοητεία των αρχικών. Παρόλα αυτά, ήταν αρκετά καλά για τα προάστια σε εθνικό επίπεδο, όπου έγιναν πανταχού παρόντα. Στη συνέχεια, στα τέλη του 20ού αιώνα και στις αρχές του 21ου, η νεο-αποικιακή αρχιτεκτονική απέκτησε μια νέα και υπερμεγέθη παραλλαγή με τη μορφή των McMansions που ήρθαν να καθορίσουν την εποχή και εξακολουθούν να αποτελούν τις αμερικανικές γειτονιές μέχρι σήμερα.

Τα αποικιακά σπίτια παραμένουν ένα εμβληματικό μέρος του αμερικανικού αρχιτεκτονικού τοπίου που δεν φαίνεται να φεύγει ποτέ από τη μόδα. Εμφανίζονται ως περιζήτητα ιστορικά σπίτια στη Νέα Αγγλία και ως αναπαραγωγές. Συνεχίζουν να κατασκευάζονται από τους κατασκευαστές σήμερα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και πλέον ονομάζονται “νέα παραδοσιακά”.